Może z pozoru mało nadaje się na rozważania wielkich filozofów. W praktyce jednak i ona znajdowała w nich swoje miejsce. Filozofowie od wieków, a właściwie od zarania dziejów, starali się zrozumieć świat, jego wpływ na człowieka i wpływ człowieka na to wszystko, co stanowiło jego własny świat. I dotyczyło to także architektury. A co sądzili o niej?
Architektura była przedmiotem rozważań filozofów w czasach starożytnych. Uznawano ją wówczas za obszar działalności człowieka, który koncentruje się na trzech aspektach. Pierwszym z nich miała być trwałość. Obiekty miały stanowić wyraz niewzruszoności, siły i stabilności.Drugim aspektem miała być użyteczność. Brak funkcjonalności w odniesieniu do społeczeństwa dyskwalifikował obiekt jako architektoniczny. I wreszcie trzeci aspekt- estetyka. Architektura miała bowiem budzić w ludziach poczucie piękna.
Gdy tak przyglądamy się tym starożytnym zasadom, czyż nie odnajdujemy ich we współczesnych oczekiwaniach i potrzebach. Czyż i nie na tych samych aspektach chcemy, żeby wznoszone były współczesne obiekty?
